Korzystamy z plików cookie, aby zapewnić jak największą użyteczność niniejszej witryny. Ponieważ kontynuujesz przeglądanie, zakładamy, że akceptujesz pliki cookie zgodnie z
Zasadami używania plików cookie.
Aby uzyskać dalsze informacje lub zmienić swoje ustawienia dla plików cookie, zapoznaj się z
Zasadami używania plików cookie.
Terapia lekami podawanymi w wodzie będzie skuteczna jedynie, gdy preparat farmaceutyczny całkowicie rozpuści się w wodzie. Istnieje kilka czynników przyczyniających się do ograniczonej rozpuszczalności produktu:
rozpuszczalność substancji czynnej
Na przykład: trimetoprim (szeroko stosowany w połączeniu z sulfonamidami) jest bardzo trudny do rozpuszczenia. Podobnie, niską rozpuszczalnością, charakteryzują się: ampicylina, amoksycylina, chlorotetracyklina. Dla porównania, doksycyklina ma zdecydowanie lepszą rozpuszczalność.
temperatura wody
Rozpuszczalność jest zdecydowanie niższa w zimnej wodzie. Zalecamy, w miarę możliwości, używanie wody w temperaturze pokojowej. Nie należy stosować zbyt gorącej wody, ponieważ niektóre substancje czynne (np. amoksycylina) ulegają szybkiemu rozpadowi w wysokiej temperaturze. Poza tym, może dojść do zatkania smoczków, gdy dojdzie do obniżenia się temperatury wody i wytrącenia się produktu.
pH roztworu
Rozpuszczalność niektórych substancji czynnych zależy od pH roztworu. Połączenia trimetoprimu z sulfonamidami oraz amoksycylina lepiej rozpuszczają się w wysokim pH, natomiast tetracyklilny lepiej rozpuszczają się w niskim pH.
inne składniki obecne w wodzie
Niektóre substancje czynne łączą się z jonami obecnymi w wodzie i tworzą z nimi kompleksy:
Tetracykliny łączą się z jonami wapnia i magnezu, jeżeli twardość wody >20 °DH.
Łączą się również z żelazem, jeżeli stężenie żelaza wynosi >5 mg/l, z uwagą, że doksycyklina ma zdecydowanie mniejsze powinowactwo do żelaza.
Połączenia trimetoprimu z sulfonamidami nie wiążą się z jonami, natomiast mogą tworzyć kompleksy z substancjami organicznymi obecnymi w wodzie.