Korzystamy z plików cookie, aby zapewnić jak największą użyteczność niniejszej witryny. Ponieważ kontynuujesz przeglądanie, zakładamy, że akceptujesz pliki cookie zgodnie z Zasadami używania plików cookie. Aby uzyskać dalsze informacje lub zmienić swoje ustawienia dla plików cookie, zapoznaj się z Zasadami używania plików cookie.


OK
Strona główna
  • Dowiedz się więcej o lekach podawanych w wodzie do picia
    • Czym jest SoluStab?
    • Zalety leków podawanych w wodzie do picia
    • Skuteczność terapii lekami rozpuszczalnymi w wodzie
    • Częste problemy
    • Współpraca
Szukaj...

Zatkane smoczki

Dość często, w przypadku nieprawidłowego podawania leku w wodzie do picia lub złej jakości wody, dochodzi do zatykania się smoczków w systemie pojenia.

Zatkane smoczki mogą przyczynić się do spadku spożycia wody przez zwierzęta i obniżenia średnich dziennych przyrostów masy ciała, jak również doprowadzić do niewystarczającego spożycia leku z wodą do picia i niepowodzenia terapii.

Aby zapobiec zatykaniu się smoczków, należy zdiagnozować przyczynę tego zjawiska. Najczęstszymi przyczynami zatykania się smoczków są:

Biofilm

Powstawanie biofilmu

Biofilm jest nalotem (podobnym do płytki nazębnej) wytwarzanym przez bakterie obecne w wodzie. Oprócz blokowania systemu pojenia, może również produkować enzymy rozkładające niektóre antybiotyki i obniżać skuteczność leczenia. Dodatkowo, biofiilm może zawierać bakterie oporne na antybiotyki, będące przyczyną chorób w stadzie zwierząt.

  1. Początkowo tworzy się kamień lub osad z cząsteczek żelaza i/lub manganu na wewnętrznej ścianie rury.









     

  2. Bakterie przytwierdzają się do osadu.









     

  3. Namnażanie bakterii i produkowanie glikokaliksu (warstwa stymulująca wzrost kolejnych bakterii), widoczne w formie nalotu- początek tworzenia się biofilmu.









     

  4. Namnażanie się drożdżaków i grzybów, jeżeli są obecne w wodzie.  

 

 

 



 

Istnieje kilka czynników ryzyka wpływających na powstawanie biofilmu. Najważniejszymi z nich są:

  • Względnie wysoka temperatura wody. Na przykład w sytuacji, gdy rury systemu pojenia przebiegają zbyt blisko rur do ogrzewania i dojdzie do stymulacji wzrostu bakterii.  
     
  • Laktoza, obecna w wielu produktach do podawania w wodzie do picia. Laktoza jest źródłem energii stymulującym wzrost bakterii.
     
  • Nieprawidłowo zaprojektowany/wykonany system pojenia. Woda mająca bezpośredni dostęp do powietrza jest narażona na zanieczyszczenia bakteryjne. Podobnie, w systemie pojenia z dużą ilością zagięć rurociągu lub ślepych zakończeń, powodujących zatrzymanie przepływu wody, często dochodzi do osadzania się bakterii. Gromadzeniu się bakterii sprzyja również szorstka powierzchnia wewnętrznych ścian rur (częsty problem w przypadku rur żelaznych).

Kamień

Kamień

Kamieniem określa się osad spowodowany wysoką koncentracją wapnia i/lub magnezu. Przyczynia się on zarówno do spowolnienia przepływu wody, jak również, tworzy chropowatą warstwę na wewnętrznej ścianie rury, która ułatwia przytwierdzanie się bakterii, tworzenie kolonii, a w efekcie końcowym powstanie biofilmu.

 

Interakcje pomiędzy różnymi produktami

Interakcje pomiędzy różnymi produktami

Połączenie różnych produktów o doskonałej rozpuszczalności, może spowodować precypitację roztworu. Dotyczy to zarówno łączenia dwóch różnych preparatów farmaceutycznych oraz jednoczesne zastosowanie leku przeciwdrobnoustrojowego oraz produktu do mycia i dezynfekcji w niskiej dawce (np. podchloryn sodu, nadtlenek wodoru).

Pamiętaj, że nie wszystkie reakcje są widoczne. Czasami dochodzi do całkowitej neutralizacji substancji czynnej przez inny związek, a roztwór pozostaje całkowicie przejrzysty.

Łączenie różnych produktów jest działaniem niezgodnym z zaleceniami producenta.

Mangan

Mangan

Jeżeli stężenie manganu wynosi >2 mg/l, może dojść do dwóch reakcji:

  • reakcja chemiczna w rurach ze stali nierdzewnej. W efekcie powstaje czarno-brązowy osad na wewnętrznej powierzchni rury. Osad może w każdej chwili oderwać się od powierzchni i spowodować zatkanie smoczków.
  • reakcja z tlenem obecnym w wodzie i powstanie tlenku manganu (MnO)- czarny, ziarnisty osad, łatwy do rozpoznania (np. na filtrach).

 

 

WSTECZ
Produkt się nie rozpuszcza

DALEJ
Precypitacja produktu

  • Zasady ochrony prywatności
  • Zasady używania plików cookie
  • Warunki użytkowania